Οφειλομένη απάντηση

«… και πύλαι άδου ου κατισχύσουσιν αυτής»

                                                                                   Ματθαίου ιστ΄18

Απαντά ο Καθηγητής Θεολογίας Νικόλαος Σπ. Βούλγαρης

Η ίδρυση και αποστολή της θεόσδοτης και θεόφρονης Ορθόδοξης Εκκλησίας, εστιάζεται στον τιτλοφορικό αναμφισβήτητο λόγο του Κυρίου. Για κάθε, επομένως, πολεμική εναντίον της ισχύει, το «σκληρόν σοι προς κέντρα λακτίζειν». Πρ. κστ΄14. Αφορμή για την παρούσα έδωσε ένα διαδικτυακό άρθρο στο protagon, καταστάζων «όξος μετά χολής μεμιγμένον» Ματ. κζ΄34, κατά της Ορθόδοξης Χριστιανικής Ελληνικής Εκκλησίας, με αμφισβήτηση της προσφοράς της στον αγώνα για την απελευθέρωση του Γένους στα 1821. Γράφτηκε μάλιστα και αναρτήθηκε την ιερότερη μέρα του Έθνους, την 25^ην Μαρτίου 2014. Προφανώς για να καταστάξει δραστικότερο το κοκτέηλ του μίσους κατά της Εκκλησίας, στους ευφραινόμενους και πανηγυρίζοντες πανέλληνες την εν ελευθερία συμπόρευσή τους με τα Ελληνοχριστιανικά ιδεώδη. Συντάκτης του άρθρου, γνωστός των γραμμάτων, «ποταμικός» πολιτευτής επ’ εσχάτων, τουπίκλιν Νίκος Δήμου.

Στο άρθρο της μιάμισης σελίδας, μαζεύτηκαν μερικές απομονωμένες και σκόρπιες καταγραφές, χωρίς ολοκληρωμένες απόψεις και παρουσιάστηκαν ως θεσφατικές τοποθετήσεις. Στόχος του συντάκτη είναι να διαφανεί ότι: «Η Εκκλησία πολέμησε τον αγώνα», όπως γράφει. Αποσιωπά την προσφορά του όλου Κλήρου στην προετοιμασία και την ολοκλήρωση της Επανάστασης, μέχρι της τελικής νίκης. Ξεχνάει την άποψη του Σουλτάνου, που ανήρτησε με «Γιαφτάν» = ετικέτα, στον κρεμασμένο Εθνάρχη Πατριάρχη Γρηγόριο τον Ε΄, γράφοντας: «Ο Κλή­ρος εί­ναι αί­τιος του θεί­α (!) βο­η­θεί­α ε­πι­κει­μέ­νου α­φα­νι­σμού των α­πο­πλα­νη­θέν­των ρα­γιά­δων» Σ. Τρι­κού­πη, Ι­στ. Ελ­λ. Ε­πα­ν., τ. Α, σ. 2, έκδ. 1888. Δεν μνημονεύει την άποψη του πρώτου Κυβερνήτη, Ιωάννου Καποδίστρια, ότι ο Κλήρος ενέπνευσε στο λαό, «την δύ­να­μιν του μά­χε­σθαι, το θάρ­ρος του με­τά καρ­τε­ρί­ας τα­λαι­πω­ρεί­σθαι και την α­πό­φα­σιν του ε­ξο­λο­θρευ­θή­ναι μάλ­λον ή υ­πο­κύ­ψαι εις τον ζυ­γόν, όν ε­βά­στα­σαν μεν, ου­δέ­πο­τε δε α­πε­δέ­χθη­σαν οι πα­τέ­ρες αυ­τού» Ν. Δρα­γ., Ι­στ. α­να­μν, τ. Α, σ.191. Ο ίδιος δε ιστορικός, Ν. Δραγούμης καταγράφει ότι: «Ο Κλή­ρος κα­τα­φυ­γών εις Μο­νάς και Σκή­τας α­νε­δέ­χθη τον πε­ρί των ό­λων ι­ε­ρόν α­γώ­να, συ­νά­ψας προς τού­τον την χρι­στι­α­νι­κήν πί­στιν. Ε­πί Τουρ­κο­κρα­τί­ας δεν ή­το ει­μή συ­νω­μό­της και ε­πα­να­στά­της. Ού­τως α­πε­δί­δον­το αυ­τώ αι δύ­σφη­μοι αύ­ται ι­δι­ό­τη­τες δι­ό­τι έ­μει­νεν α­κρα­δάν­τως εις την θρη­σκεί­αν των πα­τέ­ρων του».

Για να μη μακρυγορώ περιορίζομαι να παρουσιάσω δύο γεγονότα συγκλονιστικά, που προσδιορίζουν την αποφασιστική προσφορά της Ορθοδόξου Ελληνικής Χριστιανικής Εκκλησίας στον όλον αγώνα, δια των εκπροσώπων της. Πρώτον. Η θυσία του Μεσολογγίου προήλθε από καθαρή έμπνευση που προσφέρθηκε από την Εκκλησία δια του θρησκευτικού Ηγέτη, Επισκόπου Ρωγών και Κοζύλης Ιωσήφ και τους περί αυτόν Ιερείς. Η θυσία αυτή, αν δεν ξέρει ο αρθογράφος, ας μάθει: Ανάγκασε τον μισερό εκφραστή της κατάπτυσης «Ιερής Συμμαχίας», τον πολύν Μέττερνιχ να ομολογήσει προς τον Σουλτάνο. «Δεν μπορώ να σε βοηθήσω άλλο. Προηγήθηκε το Μεσολόγγι». Δεύτερο. Ακόμα αυτή η θυσία υποχρέωσε και το Βασιλιά της Γαλλίας, Κάρολο τον 10^ο, να διακηρύξει επίσημα, σε απαίτηση των φοιτητών του Πανεπιστημίου της Σορβόνης, «Θυσιάστηκε το Μεσολόγγι; Ζήτωσαν οι Έλληνες». Αναγνώριση.

Όσο για τα γραφόμενα περί Ναβαρίνου, θα μου επιτρέψει ο συντάκτης να φρονώ ότι: Το Ναβαρίνο με την υλική ισχύ των μεγάλων Δυνάμεων, κατανίκησε τη θνήσκουσα αυτοκρατορία. Έδωσε όμως τη δυνατότητα στη ανίσχυρη Ελληνική επανάσταση, να συνεχίσει τον αγώνα στο πνεύμα του Μεσολογγίου, μέχρι την ίδρυση του ελεύθερου κράτους. Δεν απέτυχε, επομένως, η επανάσταση, καθόσον δεν υπήρχαν διατυπώσεις από όψιμους αμφισβητίες.  

Κλείνοντας το σημείωμά μου τούτο, θα ήθελα να δώσω ένα μήνυμα στον συντάκτη - πολέμιο της Ορθόδοξης Ελληνικής Εκκλησίας και τους ομοίους του, ότι το θείο καθίδρυμα που λέγεται Εκκλησία του Χριστού, θεμελιωμένο στο αίμα του ιδίου, δεν προσβάλλεται από θεληματικές ή αθέλητες τοποθετήσεις και προσβολές. Τούτο δε, καθόσον κατά τον ιερό Χρυσόστομο: «Τοιούτον έχει μέγεθος η Εκκλησία· πολεμουμένη νικά· επιβουλευομένη περιγίνεται· υβριζομένη λαμπροτέρα καθίσταται· δέχεται τραύματα και ου καταπίπτει υπό των ελκών· κλυδωνίζεται, αλλ' ου καταποντίζεται· χειμάζεται, αλλά ναυάγιον ουχ υπομένει· παλαίει, αλλ' ουχ ηττάται· πυκτεύει, αλλ' ου νικάται».

Εύχομαι και προσδοκώ, να λάμπει και να διδάσκει τον ευσεβή και φιλόχριστο Ελληνικό λαό μας, ως προς το θέμα της ανάστασης του Γένους μας, ο λόγος του πρωτομάστορα της εξέγερσης για τη λευτεριά μας. Ο γέρος του Μωριά, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, δίδαξε τα νιάτα της Ελλάδος εκεί κοντά στο βήμα των εθνών, την οικουμενική Πνύκα. «Πρέπει να φυλάξετε την πίστη σας και να την στερεώσετε, διότι, όταν επιάσαμε τα άρματα είπαμε πρώτα υπέρ πίστεως και έπειτα υπέρ πατρίδος». Η Εκκλησία του Χριστού ενέπνεε όλους τους ιδεολόγους αγωνιστές της ελευθερίας.

Ιερά Πόλις Μεσολογγίου 30^η Μαρτίου 2014

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΣΠ. ΒΟΥΛΓΑΡΗΣ

ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ

πρ. Δήμαρχος Ι. Π. Μεσολογγίου